کانادا برای معلولین چه امکاناتی دارد؟

افراد دارای معلولیت جسمی یا ذهنی از جمله شهروندانی هستند که در شمار زیادی از کشورها خصوصا در کشورهای جهان سومی برای دریافت امکانات و خدمات شهروندی در حقشان اجحاف می‌شود. این افراد ممکن است در حمل و نقل شهری یا استفاده از ساختمان‌های دولتی همچون بانک‌ها، بیمارستان‌ها و خدماتی همچون توالت‌های عمومی و… دچار مشکل شوند.

ممکن است برای عبور و مرور از خیابان بخش مخصوصی را برایشان درنظر نگرفته باشند و یا امکان دارد راهی برای ورود راحتشان به ساختمان یک بانک، بیمارستان و… وجود نداشته باشد. حتی شاید هنگام رفت و آمد روزمره با کمبود وسایل حمل و نقل شهری مثلا تاکسی‌ها و اتوبوس‌های مخصوص معلولین رو به رو شوند.

همه این موارد زندگی را برای این شهروندان سخت‌تر می‌کند اما باید بدانید که در سال 2010 سازمان بین‌الملل قوانینی را برای حقوق افراد معلول درنظر گرفت و از آن پس در بسیاری از کشورهای جهان اول دیگر  این مشکلات وجود ندارد. مثلا کانادا به‌عنوان یک کشور مدرن، امکانات رفاهی خود را برای همه شهروندان اعم از معلول و غیرمعلول برنامه‌ریزی کرده است.

در این مطلب قصد داریم بررسی کنیم که در کشور کانادا چه امکاناتی برای افراد دارای معلولیت درنظر گرفته شده است. اگر شما هم دوست دارید بیشتر درباره این موضوع بدانید یا ویزای کانادا گرفته‌اید و دوست دارید درباره قوانین این کشور بدانید، با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید.

استانداردهای دسترسی در کانادا

تا همین چند سال پیش شرایط کشور کانادا برای معلولین به‌این صورت نبود و آنها در این کشور مشکلات زیادی داشتند که از موانع فیزیکی، بدرفتاری‌‌ها و ناآگاهی مردم نشات می‌گرفت. حتی امکانات شهروندی هم برای این افراد کم بود اما، در سال‌های اخیر شرایط بسیار بهتر شده و دیگر معلولین به راحتی می‌توانند از فضای شهری یعنی مراکز خرید، پیاده‌روها، خیابان‌ها، وسایل حمل و نقل عمومی و…. استفاده کنند.

در سال 2010 کنوانسیون سازمان ملل متحد، قوانینی را برای حقوق افراد دارای معلولیت تصویب کرد و دولت کانادا هم براساس یک چشم‌انداز کلی باعنوان “تحقق یک کانادا بدون مانع تا سال 2040” متعهد به پیشبرد این حقوق در کشور خود شد.

براساس این هدف، دولت کانادا با افراد دارای معلولیت و سازمان‌هایی حامی این افراد همکاری می‌نماید تا تنوع کامل جامعه کانادا را بهتر درک کند. این قانون تا سال 2019 لازم الجرا شد و براساس آن همه کانادایی‌ها، به ویژه افراد دارای معلولیت باید به این هفت مورد دسترسی داشته باشند:

این قانون را قسمت‌های صنعتی مانند بانکداری، مخابرات، حمل و نقل، ادارات و آژانس‌های دولت، مجلس، نیروهای مسلح، پلیس سواره سلطنتی کانادا و… باید اجرا کنند. این کشور از نهادهای تحت نظارت می‌خواهد تا طرح‌های دسترسی را تهیه و منتشرکنند، فرآیندهای بازخورد را راه‌اندازی نمایند و آشکارا در مورد پیشرفت گزارش دهند.

حمل و نقل عمومی برای معلولین

حمل و نقل عمومی یکی مهم‌ترین دغدغه‌‌های معلولین در همه جای جهان است. برای آنها خصوصا کسانی که از ویلچر استفاده می‌کنند، وسایل حمل و نقلی که همه ما استفاده می‌کنیم، کاربری راحتی ندارد و بنابراین اگر وسایل مناسب با این افراد در شهر تعبیه نشود، عملا نمی‌توانند از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنند.

در سیستم حمل و نقل عمومی کانادا، در کنار اتوبوس‌هایی که همه استفاده می‌کنند، تعدادی اتوبوس کم ارتفاع هم در نظر گرفته شده تا کسانی که صندلی چرخ‌دار دارند، بتوانند از حمل و نقل عمومی بهره‌مند شوند. این اتوبوس‌ها به سطح شیب‌دار مجهز هستند.

همچنین برای افراد دارای معلولیت  تاکسی‌های ویژه در نظر گرفته شده است. در متروها هم صندلی‌های ویژه‌ای برای معلولین وجود دارد و این فرهنگ در میان مردم این کشور جا افتاده است که از این صندلی‌ها استفاده نکنند، حتی اگر صندلی‌ خالی باشد.

درواقع سازمان‌های خاصی مسئولیت حمل و نقل ویژه در کانادا را برعهده دارند و باید بدانید خدماتی که ارائه می‌دهند نه تنها برای شهروندان کانادایی است بلکه شامل حال گردشگران نیز می‌شود. خدمات این سازمان‌ها شامل حال افرادی که دچار مشکلات حرکتی هستند یا افرادی که ناتوانی بینایی یا شنوایی دارند و یا استفاده کنندگان از اعضای مصنوعی و یا استفاده کنندگان از صندلی چرخدار می‌شود.

خدمات شهری برای معلولین

فضای شهری در کانادا به‌صورتی طراحی شده است که معلولین هم بتوانند از آن استفاده کنند. مثلا در پیاده‌روها نشانه‌هایی برای افراد نابینا برای پیدا کردن مسیر وجود دارد. همچنین در ورودی اماکن عمومی سطوح شیب‌دار وجود دارد تا افراد دارای معلولیت بتوانند به‌راحتی و بدون کمک دیگران با ویلچر وارد شوند.

کمک هزینه برای معلولین

کشور کانادا به آن دسته از معلولین که بالای 16 سال سن دارند، کمک هزینه معلولیت می‌دهد. معلول بازنشسته به جز این کمک هزینه، کمک هزینه درمانی نیز دریافت می‌کند و هزینه لباس و تغذیه او هم با دولت است. حتی ممکن است به دلیل ناتوانی از پرداخت مالیات هم معاف شوید. همچینین اگر به دلیل معلولیت نمی‌توانید از خدمات حمل و نقل عمومی استفاده کنید، مالیات بنزین برای شما محاسبه نمی‌شود.

بودجه آموزشی برای افراد دارای معلولیت

آموزش و پرورش کانادا برای معلولین و خانواده‌هایشان مزایا و برنامه‌هایی را در نظر گرفته است. مثلا به آنها کمک هزینه تحصیلی، کتاب درسی و کمک هزینه اجاره خوابگاه می‌دهد. حتی برای دانش‌آموزانی که معلولیت دائمی دارند و در یک موسسه آموزشی پذیرش گرفته‌اند، بخش‌هایی از هزینه‌های تحصیل را جبران می‌کند. وام‌های دانشجویی نیز برای افراد دارای معلولیت دائمی وجود دارد. این وام‌ها در صورتی که فرد دارای ناتوانی شدید و دائمی باشد تاحدی که مانع از ادامه تحصیلات پس از متوسطه و کار کردنش شود، بخشیده خواهد شد.

کلام آخر

در این مطلب درباره امکاناتی که کشور کانادا در اختیار معلولین قرار می‌دهد، حرف زدیم. همانطورکه بالاتر هم اشاره شد، از سال 2010 در بسیاری از کشورهای جهان اول قوانینی برای حقوق افراد دارای معلولیت وضع شد. مثلا اگر ویزای آلمان را بگیرید خواهید دید که روی چراغ عابرپیاده صدایی وجود دارد که نابینایان در بتوانند بفهمند این چراغ کی سبز و کی قرمز می‌شود و بدون نیاز به کمک دیگران از خیابان رد شوند.

همچنین در بسیاری دیگر از کشورها امکاناتی در زمینه حمل و نقل عمومی برای افراد دارای معلولیت تعبیه شده که زندگی روزمره را برای این افراد راحت‌تر کند، مثلا با اخذ ویزای انگلیس و سفر به این کشور می‌توانید این موارد را ببینید.

اگر نکته دیگری درباره این موضوع وجود دارد که در این مطلب بدان اشاره نشد، آن را با ما و دیگر خوانندگان به اشترک بگذارید تا دیگران هم بهره ببرند. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد و بتوانید از آن استفاده کنید.